Nieprzemyślane przemyślenia

Jak bardzo strach i brak pewności siebie niszczy...
Wystarczy jedno słowo wypowoedziane innym tonem czy reakcja inna niz zwykle, aby strach opanował moje ciało, a przede wszystkim umysł, który odrazu ma wizje końca...
Nic się nie uda, wszystko stracone... koniec z planami, koniec z tym co jest dotychczas...

Eh... a wszystko jest dobrze, to tylko ja wmawiam sobie zaraz, że to zniknie, nie będzie.


Rozmowa jest ważna bo to dzięki niej powraca spokoj, to ona pokazuje co druga strona ma na myśli, jak co widzi, co planuje. Nie wolno nam o tym zapominac ! To potrafi zmienic nasze myslenie o 180 stopni i udowodnic ze to co w glowie nie zawsze jest prawda, nie wszystko kończy się źle !

Warto rozmawiać ! ❤

Jestem w mętliku ! Tak ogromnym, że zaczyna mnie to przerastać 😱 Jest dobrze czy źle? Kłótnia albo nie ?

Oboje twierdzimy, że jest ok, że się kochamy, że nic się nie zmieniło, ale czy aby napewno ?

Co z naszymi planami ? Wspólne wakacje za rok ? Tak, nie ?

Dziecko kiedyś ? Tak, nie ?

Wyjście do kina na koniec miesiąca ? Tak, nie ?

Nie ma planów, choć były, jeszcze parę dni temu były a teraz ? Jak jest teraz, czuję sie nie pewnie nie wiedząc czy jest tak jak dawniej czy może coś się zmieniiło ?

A może to tylko moja chora wyobraźnia ? 🤔🤔

Kiedy wydaje mi się że jest źle wszyscy wmawiają mi że tak mi się tylko wydaje że to siedzi w mojej głowie potem byłoby się najmniejszej dobre rzeczy i wydaje mi się że jest cudownie... a potem znów wracamy do punktu wyjścia i wiem że nie jest dobrze i chodźmy było inaczej to by twierdzić że to moja wina bo nie zasługuje na miłość i szczęście...

Gdyby była wesoła to optymistyczna i pewna siebie to takiej sytuacji nie miałyby miejsca...

Gdybym była pewna siebie nie musiałabym co chwilę pytać czy mnie kocha, nie wmawiałabym mu kochanek żeby usłyszeć że tak nie jest, Nie namawiał abym na ślub dzieci rodzinę.

Potrafiłabym wymyślić na mi jakieś ciekawe zajęcie bądź wyjście a nie oglądanie filmów w domu...

Chciałby ze mną spędzać czas wychodzić, snuł by wspólne plany...

A ja nie potrzebowałabym prowadzenia tego bloga jako formy terapii i wyrzucenia z siebie wszystkich negatywnych emocji bądź pokazania mojego szczęścia którego niestety przewija się tutaj Dość mało choć od środka Cieszę się jak dziecko z każdej najmniejszej głupoty takie jak to że przychodzi mnie przytulać w nocy i mówi mi że chcę być jak najbliżej A ja mam ochotę wtedy płakać ze szczęścia bo nie ma w w życiu dla mnie nic najważniejszego niż on, jego bliskość jego szczęście i miłość ❤❤

Najpierw myślałam że mnie to nie interesuje, że mogę bez tego żyć, dostawałam gratulacje albo jakieś głupie komentarze widzimy się za rok na ślubie i nie wiedziałam o co chodzi, Domyśliłam się a to potem nie nastawało, po pytaniu czy dobrze Myślałam słyszałam że tak lecz coś tam nie było pieniędzy było za wcześnie coś innego. Ok zdarza się. Nie jest mi to potrzebne 😁
Ale sytuacja zaczeła się powtarzać i to już zaczynało być dziwne i troszke bolało, ale mówi się trudno może kiedyś się doczekam. Słyszałam chcę ale fundusze....

Ale nie pasowało mi to w moim własnym zachowaniu,że nigdy nie byłam materialistką a tu nagle zaczęło mnie boleć że na wszystko są pieniądze a na to nie...


Już dziś kiedy znów sytuacja się powtarza, wiem że nie bolą pieniądze bo gdyby tylko chciał załatwil by je w ciągu krótkiego czasu, ale nie...
Boli to że musi się zastanowić a to oznacza ze nie jest gotowy... i nie wiadomo czy kiedykolwoek bedzie...

Kiedys tlumaczone bylo to tym ze jak dostane to to bede chciala szybkiego slubu a nie ma na to kasy...
I na nic moje tlumaczenie ze tak nie jest i moge czekac nawet 3-5 lat byle tylko wiedziec ze on tez tego chce ❤ nic wiecej..